Jak na ikonę jest dość wstydliwa. Tylko przez 80 dni w roku górę Fudżi można zobaczyć w pełnym majestacie, a jest to widok niezapomniany. Symetryczny stożek z polukrowanym śniegiem wierzchołkiem jest jak wzorzec z Sevres góry idealnej.
Na pytanie, co kojarzy ci się z Japonią większość, obok samurajów i sushi, bez zastanowienia wymienia Fudżi. Góra od 2013 roku widnieje na liście światowego dziedzictwa UNESCO jako święte miejsce i zarazem źródło inspiracji artystycznej. Na to ostatnie od setek lat bez wytchnienia pracują japońscy artyści plastycy. Fudżi pojawiła się na tysiącach obrazów, w tym na najbardziej rozpoznawalnym przykładzie sztuki japońskiej na świecie: drzeworycie „Wielka fala w Kanagawie” Hokusaia.
Z bliska
Wznosząca się 3776 metrów ponad poziom morza Fudżi jest nie tylko najwyższym szczytem Kraju Kwitnącej Wiśni, ale także aktywnym wulkanem. Narodziła się w serii erupcji ponad 100 000 lat temu. Ostatni raz dała o sobie znać na początku osiemnastego wieku, ale za to erupcja trwała 16 dni, a wulkaniczne popioły dotarły do Tokio. Od tamtej pory Fudżi pozostaje w uśpieniu, a jej okolica ściąga co roku rzesze przybyszy z całego świata chcących ten symbol Japonii zobaczyć na własne oczy.
Części sam widok nie zadowala i decydują się na wspinaczkę. Chętnie robią to także Japończycy, choć niekoniecznie z tych samych pobudek, co zagraniczni turyści. Fudżi to miejsce o duchowym znaczeniu, święta góra dla wyznawców shintō, a tradycja pielgrzymowania na nią jako element duchowej praktyki sięga setek lat wstecz.
Bez znaczenia z jakiego powodu chcesz stanąć na wierzchołku Fudżi, oficjalny sezon na to trwa od lipca do początku września. W tym czasie działają górskie schroniska oraz turystyczna infrastruktura. Do wyboru są cztery szlaki, którymi podejście zajmuje od 5 do 10 godzin (w jedną stronę). Należy pamiętać, że wejście na szlak jest płatne, a liczba dziennych wejściówek limitowana.
Z oddali
Zdradzimy wam sekret: Fudżi najlepiej wygląda nie z wierzchołka, a z oddali. Okolica wulkanu obfituje w punkty widokowe, z których rozpościerają się zapierające dech w piersi panoramy. Wśród nich prym wiedzie Kraina Pięciu Jezior Fudżi.
Najpopularniejsze jest jezioro Kawaguchiko, do którego brzegów w niecałe dwie godziny dotrzesz komfortowym pociągiem Fuji Excursion z tokijskiego dworca Shinjuku. Przejazd pokrywa Japan Rail Pass, a jeśli usiądziesz po prawej stronie będziesz mieć dodatkowo doskonały widok na Fudżi.
Kawaguchiko to kameralna miejscowość uzdrowiskowa, słynąca z gorących źródeł (onsen) oraz tradycyjnych zajazdów (ryokan). Widok na Fudżi towarzyszy tam na każdym kroku, ale dla jeszcze lepszych wrażeń wizualnych warto wjechać kolejką linową na taras widokowy w pobliżu szczytu góry Tenjo, z którego jezioro jak i wulkan widać jak na dłoni. Nieopodal Kawaguchiko znajdziemy także świątynię Arakura Sengen, której widok z Fudżi w tle należy do kanonu wakacyjnych zdjęć z Japonii. Podobnie malowniczych wrażeń dostarcza wiosenny Festiwal Fuji Shibazakura, w czasie, którego Fudżi ogląda się w oprawie z dywanów intensywnie różowych i fioletowych kwiatów.
A jak wygląda Fudżi do góry nogami? Odpowiedzi na to pytanie dostarcza jeden z najpopularniejszych parków rozrywki w Japonii: Fuji-Q Highland. Park słynie z ekstremalnych kolejek górskich, a jeden z rollercoasterów uchodzi za najstromszy na świecie. Wagoniki opadają pod kątem 121 stopni! Zbyt wiele? Fuji-Q Highland oferuje także mniej skrajne atrakcje. Wśród nich karuzele, labirynty, diabelski młyn, a dla młodych fanów kolei nie lada gratką będzie strefa tematyczna inspirowana sympatycznym parowozem z serialu animowanego „Tomek i przyjaciele”.
Porada: Największe szanse, by zobaczyć Fudżi w pełnej krasie są od grudnia do stycznia. Najlepiej wygląda rano, a z każdą kolejną godziną szansę na niezapomniane widoki maleją.
A jeśli nie zdołasz się wybrać w okolice góry Fudżi…
To nic straconego. Górę widać także z okien shinkansenów pędzących z Tokio w stronę Kioto i Osaki. Rezerwując miejscówkę w kasie poproś o miejsca z widokiem, a następnie wyglądaj Fudżi między Atami a Shizuoką.
